به گزارش تحریریه، تارنمای مرکز « Children's Health Defense» در گزارشی نوشت، علم پزشکی مبتنی بر شواهد است و بر همین اساس پایه دقیق تری را برای طبابت فراهم کند که مبتنی بر علم و روش علمی است. اما متأسفانه، همانطور که در دو سال گذشته شاهد بودیم، سیاست این روند را خراب کرده است.

در سال ۱۹۹۰، یک تغییر پارادایم در توسعه داروها و درمان های جدید رخ داد. انتظار می رفت این ایده بزرگ کل پزشکی را در بر بگیرد. قرار بود ابتدا در سطح آزمایشات پیش بالینی و بالینی شروع شود و به صورت نظام مند تا مراقبت و مدیریت بیماران به کار گرفته شود.

این مفهوم جدید برای چگونگی توسعه و هدایت پزشکی، پزشکی مبتنی بر شواهد نامیده می شود و انتظار می رفت پایه دقیق‌تری را برای پزشکی فراهم کند، پایه‌ای که مبتنی بر علم و روش علمی باشد.

در واقع، این یک انقلاب در پزشکی بود که روشی غیر مغرضانه برای انجام تحقیقات پزشکی و درمان بیماران صورت بگیرد.

پزشکی مبتنی بر شواهد «استفاده آگاهانه، صریح و خردمندانه از بهترین شواهد موجود در تصمیم‌گیری درباره مراقبت از بیماران فردی است». هدف پزشکی مبتنی بر شواهد، ادغام تجربه پزشک، ارزش‌های بیمار و بهترین اطلاعات علمی موجود برای هدایت تصمیم‌گیری در مورد مدیریت بالینی است.

اما مدتی بعد پزشکی مبتنی بر شواهد به سیاست آلوده شد و اتفاقات ناخوشایند فراوانی رخ داد. یک نقص در قلب و روح پزشکی مبتنی بر شواهد وجود دارد؛ همانطور که در دو سال گذشته دیدیم این روش عاری از سیاست نیست.

برخی پزشکان می گویند اجازه دادن به سیاستمداران برای دیکته کردن نظراتشان در مراقبت از بیمار، مانع از طبابت و نجات جان بیماران توسط پزشکان می‌شود، یک مشکل اساسی است.

بحران کووید ۱۹ از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ به همه نشان داد که چگونه پزشکی مبتنی بر شواهد توسط دولت‌ها، بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها، داروخانه‌های بزرگ، فناوری و رسانه‌های اجتماعی به فساد کشیده شد. آنها از فرآیندها و منطق پزشکی مبتنی بر شواهد برای فاسد کردن کل حرفه پزشکی استفاده کرده اند.

پزشکی مبتنی بر شواهد به داده ها بستگی دارد. در بیشتر موارد، فرآیند جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط و برای صنعت داروسازی انجام می‌شود، سپس توسط دانشگاهیان ارشد گزارش می‌شود.

انتشار اسناد محرمانه صنعت داروسازی در مالکیت عمومی، بینش ارزشمندی را در مورد میزان نادرست بودن کارآزمایی‌های بالینی تحت حمایت صنعت به جامعه پزشکی داده است. تا زمانی که این مشکل اصلاح نشود، پزشکی مبتنی بر شواهد یک توهم باقی خواهد ماند. تا زمانی که منافع مالی (و دولتی) بر منفعت عمومی غلبه کند، یکپارچگی داده ها و فرآیند علمی معیوب است.

علم پزشکی به صورت عمده تحت سلطه تعداد کمی از شرکت‌های دارویی بسیار بزرگ قرار دارد که برای کسب سهم بیشتر بازار با هم رقابت می‌کنند، اما در تلاش‌های خود برای گسترش این بازار کاملا متحد هستند.

در کوتاه مدت تحقیقات زیست پزشکی به دلیل خصوصی سازی توسط قهرمانان بازار آزاد تجلیل شده است، اما پیامدهای ناخواسته و بلندمدت برای پزشکی داشته است.

پیشرفت علمی با مالکیت داده ها و دانش خنثی می شود، زیرا صنعت نتایج آزمایشات منفی را سرکوب کرده و رویدادهای نامطلوب را گزارش نمی کند و داده های خام را با جامعه تحقیقاتی دانشگاهی به اشتراک نمی گذارد.

بیماران به دلیل تأثیر نامطلوب منافع تجاری بر دستور کار تحقیقاتی، دانشگاه ها و وضع کننده های مقررات می میرند.

مسئولیت صنعت داروسازی در قبال سهامدارانش موجب می شود به ساختارهای قدرت سلسله مراتبی، وفاداری به محصول و تبلیغات در مقایسه با روش های علمی اولویت بدهد.

دانشگاه ها اگرچه بخشی از وجدان عمومی بوده اند اما بودجه ناکافی دولت ها، آنها را به سمت رویکرد بازار نئولیبرالی سوق داد است آن ها فعالانه به دنبال تأمین مالی دارویی با شرایط تجاری خوب هستند.

در نتیجه، بخش‌های دانشگاه به ابزار صنعت تبدیل می‌شوند.

پایان/

https://childrenshealthdefense.org/defender/politics-corrupted-evidence-based-medicine/